Wprowadzenie
Piecza naprzemienna stanowi alternatywną formę wykonywania władzy rodzicielskiej przez rodziców pozostających w rozłączeniu. Jej istotą jest naprzemienne sprawowanie bezpośredniej opieki nad dzieckiem przez każdego z rodziców, w powtarzających się, porównywalnych okresach (np. tydzień na tydzień lub miesiąc na miesiąc), przy zachowaniu przez każdego z rodziców pełnej władzy rodzicielskiej. Taki model funkcjonuje w wielu krajach europejskich, a w Polsce – mimo braku wprost sformułowanej regulacji ustawowej – znajduje coraz częstsze zastosowanie w praktyce orzeczniczej.
Charakter prawny pieczy naprzemiennej
Choć Kodeks rodzinny i opiekuńczy (k.r.o.) nie posługuje się terminem „piecza naprzemienna”, instytucja ta wywodzona jest z wykładni przepisów art. 58 § 1a oraz art. 107 k.r.o.
Ustawodawca dopuszcza możliwość pozostawienia władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom – zarówno w wyroku rozwodowym, jak i w postępowaniu opiekuńczym – o ile jest to zgodne z dobrem dziecka i istnieje realna szansa na zgodne współdziałanie rodziców.
Dodatkowym potwierdzeniem dopuszczalności tego modelu są przepisy proceduralne: art. 582¹ § 4 oraz art. 598²² k.p.c., zgodnie z którymi sąd może określić, że dziecko będzie mieszkać z każdym z rodziców w ustalonych, powtarzających się okresach.